Nescio de uitvreter

Nescio de uitvreter

Auteur: Nescio

Titel: De uitvreter

Jaar van Uitgave: 1911

Uitgever: De Gids

Informatie over Nescio:

Jan Hendrik Frederik Grönloh oftewel Nescio is een Nederlandse schrijver die geboren is op 22 juni 1882, Amsterdam. Nescio is het pseudoniem van Jan Hendrik Frederik Grönloh. Nescio is overleden op 25 juli 1961 in Hilversum. De Nederlandse schrijver werd bekend door zijn drie novellen, namelijk de Uitvreter(1911), Titaantjes(1915) en Dichtertje(1918). Nescio betekent in het Latijns letterlijk “ik weet niet”. Nescio heeft deze pseudoniem gekozen omdat hij niet wilde dat de auteur van zijn werk  bekend was.

Korte Samenvating:

Japi leert de ik-verteller kennen via zijn vriend Bavink. Japi had in tussen tijd Bavink ontmoet in Veere. Tussen Numansdorp en Zijpe, op een veerboot ontmoeten Bavink en Japi elkaar en beginnen ze een gesprek. Japi houdt Bavink gezelschap en helpt Bavink bij het maken van zijn kunstwerk. Bavink betaalt Japi alles, omdat hij vind dat Japi goud waar is. Midden winter gaan  Bavink en Japi terug naar Amsterdam, waar Japi twee kunstschilders otmoet. Een van die kunstschilders is koekenbakker, een arme kunstschilder die door Japi helemaal word uitgevreten. Koekebakker moet al zijn sigaren en zijn bed afstaan aan Japi. Op een ochtend, waar Japi de avond ervoor Koekebakker op een koude grond liet slapen, eet Japi zijn ontbijt voor een groot op. Na een lange tijd ontmoet koekebakker Japi bij Bavink. Op dat moment ging het niet zo goed met Japi, omdat hij op sterven lag. Japi besluit om weer terug te gaan naar Friesland om daar te versterven, maar na zes weken keert Japi terug en is hij nog beroerder. Begin zomer verdwijnt Japi  weer, totdat Bavink Japi in Brussel ontmoet. Japi ziet er weer helemaal fit uit en wil niet zeggen hoe dat komt. Eenmaal in Amsterdam aangekomen, is Japi  gestopt met het uitvreten van anderen.  Japi is twee jaar lang naar Afrika gegaan en komt halfdood naar Nederland terug. Na zijn terugkomst onmoet hij koekebakker. De franse vriendin van Japi heeft hem bedrogen. Japi was onder de indruk van de armoede  en wilde een socialist worden. Japi begon met het schrijven en werken, maar niets holp. Uit eindelijk pleegt Japi zelfmoord en laat zes briefje achter op zijn kamer.

Korte Recensie

De uitvreter is een interessant boek om te lezen. Het gaat over een man die niks kan bereiken in zijn leven en door de onmoed  mensen gaat uitvreten. Het loopt uiteindelijk dramatisch af, want uiteindelijk pleegt de personage zelfmoord. De inleiding was niet al te duidelijk en in het begin kon niet goed door het boek heen komen. Maar naarmate je het boek leest word het lezen ook makkelijker en lees je er snel doorheen. Het verhaal is verteld vanuit de ik-perspectief. Samenvattend kan ik zeggen dat het een leuke en dramatische boek is. Het is een aanrader woor de leeslijst. 

Winterberg van Suzanne Vermeer

Winterberg van Suzanne Vermeer

Informatie over Suzanne Vermeer:

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van Paul goeken. Paul Goeken is overleden op Juni 2011. Paul Goeken debuteerde in 2002 met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. In 2006 begon Paul Goeken met het schrijven met het pseudoniem Suzanne Vermeer. All-inclusive in 2006, was het eerste boek en ook gelijk het beste boek van Suzanne Verneer. De meeste boeken die Suzanne Vermeer heeft geschreven hebben te maken met toerisme en vakantiethrillers. Vele boeken van  Suzanne Vermeer zijn bestsellers geweest. Boeken zoals; De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski en de Zwarte Piste.

Korte samenvatting:

Na de dood van de tante van Sophie, krijgt ze een brief van de notaris. Samen met haar andere nichten Lieke en Isa, worden ze verzocht om naar Winterberg te komen. De drie nichtjes merken al snel op dat de brief niet zomaar is verstuurd, waardoor er veel spanning tussen de familieleden ontstaat. Ondertussen word Isa vermoord en alle aanwijzingen geven aan dat de man van Sophie, Daan de moordenaar is. Nu is het aan Sophie om erachter te komen wat er de nacht ervoor gebeurt is.

Mening over het boek:

Ondanks dat het boek lekker doorleest valt hij me wat tegen. Als je eenmaal leest kan je al vrij snel concluderen dat bepaalde personages niet te vertrouwen zijn. Halverwege het verhaal kreeg je al het gevoel wie de dader was. Het boek dus snel voorspelbaar. Voor de mensen die lekker willen ontspannen, niet te veel wil nadenken is Winterberg een enorm goed en makkelijk leesbaar boek.

De reis van de lege flessen – Kader Abdolah

De reis van de lege flessen – Kader Abdolah

Kader Abolah’s biografie: Kader abdolah is geboren op 12 December 1954, in Arak(Iran). Kader abdolah’s echte naam is Hossein Sadjadi Ghaemmaghami Farahani, maar hij gebruikt Kader abdolah als zijn pseudoniem. Kader Abdolah groeide op in een religieuze familie en ook in een streek waarbij de islam streng werd nagevolgd. Kader abdolah heeft geen gemakkelijke jeugd gehad, dat komt doordat zijn vader verstandelijke beperkingen had, waardoor hij de vaderrol op zich moest nemen. Kader abdolah wist al vroeg op leeftijd wat hij wilde worden, namelijk een schrijver en zijn betovergrootvader opvolgen die ook een schrijver was. Kader abdolah heeft aan de universiteit van Teheran gestudeerd en in die tijd sloot hij zich ook aan een linkse politieke partij, waardoor hij later ervoor naar Nederland moest vluchten. Eenmaal toen hij in Nederland aankwam werd hij opgenomen bij een asielzoekerscentrum in Apeldoorn en kreeg vervolgens een huis in Zwolle toegewezen. Van 1996 tot 2011 schreef Kader Abdolah wekelijks een column in de volkskrant onder het pseudoniem ‘Mirza’. Mirza is in het Perzisch ‘kroniekschrijver’ en is ook de naam van Abdolah’s betovergrootvader. Zijn laatste column voor de volkskrant verscheen op 21 februari 2011.

In het begin was het moeilijk te begrijpen waarom nou het boek de ‘‘De reis van de lege flessen’’heette. Maar op een gegeven moment lees je dat de Opa van de hoofdpersoon een  kelder heeft met alleen maar flessen, maar ook  als de hoofdpersoon de hele tijd dezelfde reis moet maken, waarbij hij steeds lege flessen ziet staan op de dijk.

Het boek “De reis van de lege flessen” van Kader Abdolah is uitgegeven in 1997 en het boek bevat 156 bladzijdes. De uitgever van het boek is De Geus

Recensie:

Bolfazl, een Iraanse vluchteling wiens vrouw en zoon over zijn gekomen, heet een woning toegewezen gekregen. Met zijn al zijn buurmannen raakt Bolfazl bevriend. Na Bolfazl’s aankomst in Nederland moest hij eerst wennen aan de Nederlandse cultuur, waarbij hij moet mee had. De bewoners van de buurt bood hem afgedankte spullen aan wat hij als een belediging evenaarde. Anderhalf jaar later kwam de moeder van Bolfazl op bezoek en mocht niks over de homofiele buren weten. De moeder van Bolfazl wilde precies weten waar mekka laag. Bolfazl zei dat ze zich richting de kerktoren moest richten. Op een mistige dag, waarbij de kerktoren niet meer te zien was raakte de moeder van Bolfazl overstuur. Enkele dagen later werd Bolfazl uitgenodigd door zijn buurman Rene om een glaasje wijn te drinken, Bolfazl weigerde de uitnodiging niet en ging naar de tuin van Rene. Na een tijdje drinken waren er veel lege flessen over die weg werden vervoerd, waarbij later Moka Moka (vriend van Rene) niet meer bij Rene woonde.

'De man die even wilde afrekenen'

De Auteurs:

De auteurs van het boek, ‘de man die even wilde afrekenen’ zijn het Zweedse schrijversechtpaar Maj Sjowall en Per Wahloo. Zijn hebben een boekenreeks van tien misdaadromans geschreven in de tijdsloop van 1965 tot 1975. Het boek dat ik heb gelezen is het zesde deel van de reeks, waarvan het in 25 verschillende talen is vertaald.

De 10 misdaadromans:

-       De vrouw in het Gotakanaal(1965), dat over een vrouw gaat wiens lichaam in een kanaal word gevonden.

-       De man die in rook opging(1966), dat over een journalist gaat die tijdens een bezoek aan Hongarije vermist word.

-       De man op het balkon(1967), dat over een kindermoordenaar gaat.

-       De lachende politieman(1968), dat over een massamoord gaat in een stadsbus.

-       De brandweerauto die verdween(1969), dat over een grootschalig brand in een huis gaat.

-       De man die even wilde afrekenen(1970), dat over een moord op een semi-malafide grootindustrieel gaat.

-       De verschrikkelijke man uit Saffle(1971), dat over een moord op een politie inspecteur gaat.

-       De gesloten kamer(1972), dat over Martin Beck  gaat die een moord op moet lossen, naast een serie bankovervallen.

-       De politiemoordenaar (1974), dat over de verdwijning van een vrouw en de moord op een politieman die met elkaar te maken hebben gaat.

-       De terroristen(1975), de dikste boek uit de serie.

Maj Sjowall is geboren op 25 september 1935 in Stockholm. Per Frederik Wahloo is geboren op 5 augustus 1926 in Tolo en overleden op 22 juni 1975. Per wahloo heeft als misdaadverslaggever gewerkt, voordat hij en Maj Sjowall begonnen aan een boekenreeks. Volgens mij heeft zijn baan het er naar toe geleid om een boekenreeks te beginnen. Er is een duidelijke verband tussen het boek en zijn vorige baan, want het boek dat ik heb gelezen is een definitie van detective. Ze hebben samen een boekenreeks geschreven waarin Martin Beck de hoofdrol speelt als een politieagent. Per Wahloo stierf op 48 jarige leeftijd aan kanker in Malmo. Ik kan de vraag ‘zie je een verband tussen de hoofdpersoon uit het boek en de auteur’ niet beantwoorden omdat er nauwelijks informatie te vinden is over de auteurs.

Thematiek:

Het boek is niet alleen in 1970 geschreven, maar het speelt zich ook af in die tijd. 1969 om precies te zijn. Zodra je het boek opent op de eerste bladzijde dan zal je zien dat de datum ook meteen in het boek word vermeld. Ook worden er bepaalde voorwerpen en manieren van doen in het boek dusdanig omschreven, dat je ook weet in welke tijd en periode het verhaal zich afspeelt. Een voorbeeld is een auto in die tijd genaamd ‘Plymouth’. Zo zijn  er meerde herkenbare voorwerpen van die tijd. Viktor Palmgren word door zijn hoofd geschoten door een oude werknemer van zijn bedrijf. Er worde vele fouten gemaakt, maar uiteindelijk word de dader opgepakt.

Betoog:

Mijn betoog gaat over het langzaam of roekeloos optreden van politieagenten bij calamiteiten. In het boek wat ik heb gelezen  worden er veel fouten gemaakt door agenten, wat belangrijk was om de dader op te pakken. Op 22 oktober 2011 veroorzaakten politieagenten een file om dieven in te sluiten, maar de dieven stopten niet, waardoor een andere man om het leven kwam. Dat werd allemaal te danken aan overhaaste beslissingen van de agenten. Volgens minister Opstelten komen de agenten ook niet eerder dan 15 minuten. Als de politieagenten niet beter worden opgeleid in zaken als sneller aankomen bij een ongeluk of niet te snelle beslissingen nemen maar er eerst goed over nadenenken, dan kunnen er meerdere ongelukken komen. Dit zou simpelweg makkelijk haalbaar zijn als ze gewoon een extra opleiding ervoor zouden krijgen. Als politie krijg je grote verantwoording tegen over het maatschappij, waarbij ze ook hun plichten na moeten komen

Stijl:

In welke stijl dit boek geschreven is, is voor mij volkomen onduidelijk. Ik kan niks vinden op niveau over het stijl van het boek. Het boek is op zich erg makkelijk te begrijpen en ook leuk om het te lezen. Het thema(genre) van het boek is detective, maar wat zo leuk is van dit boek, is dat er meteen in het begin van het verhaal de moord van Viktor Palmgren plaatsvindt. Normaal als je een boek leest is er altijd een langdurige introductie, maar bij dit boek niet. Verder is het verhaal duidelijk en makkelijk om het te begrijpen, waardoor je jezelf mee kan laten leven in het boek.

Fantasie en Creativiteit

Als eerste verbeteringspunt heb ik dat het boek te kort is. Het boek kon ietsjes uitgebreider, maar dat maakte het verschil niet uit qua duidelijkheid. Als tweede verbeteringspunt heb ik dat ze bij de einde een beetje hebben afgeraffeld. Ze hebben de einde te snel laten lopen, wat ik niet zou doen. Verder vond ik het een prima geschreven boek.

Eigen einde:

Bertil Svensson werd verhoor door Matin Beck. Het verhoor liep soepel. Er waren geen onderbrekingen en de overvraagde vertelde zijn verhaal aan Martin Beck, die zijn dossier al gelezen had. Ontslag,alcoholverslaving, scheiding en op straat worden gezet had deze man helemaal mentaal gebroken. ‘het kwam allemaal door Palgren’ zei Bertil Svensson. Hij had hem nog nooit ontmoet, maar kende dat soort type mensen. Hoe ze waren, hoe ze deden, hoe ze praten. Svensson kwam op die warme dag in Juli 1969 van de schietbaan. Het was gebruikelijk dat hij zijn pistool mee nam naar zijn huis. Maar toen hij op de fiets langs het restaurant kwam, waar hij Viktor zag, besloot hij naar binnen te gaan om de klus te klaren. Wat niemand wist, was dat er een tweede speler was in dit complot. Wat nog niemand wist. Charlotte Palgrem, de vrouw die op zijn geld uit ging. Want wat moest een vrouw in de einde van de twintigste eeuw met een man van middelbare leeftijd. Als Viktor dood was dan zou zij al het geld krijgen. Ook Bertil Svensson zou een deel van het geld krijgen, maar door zijn paniekaanval die hij had gekregen, nadat Viktor in zijn schedel had geschoten, was het allemaal zo slordig verlopen, dat hij Bertil Svensson niet meer op zijn geld hoefde te rekenen. Hij had geen spijt van de daad die hij verricht had. Later was Charlotte Palmgren vermist en het geld ook. Ondertussen moest de moordenaar Bertil Svensson verhoord worden. Sinds dien heeft er nooit iemand meer wat van hem gehoord. Martin Beck voelde zich opgelaten. ‘waar zou ze nou kunnen uithangen?’ vroeg hij zichzelf af. Hij keek dossiers door, belde vliegvelden op enzovoorts. Waarschijnlijk had ze haar naam veranderd. Opeens schoot het Martin Beck binnen, ze was naar haar huis in Malmo gegaan. Het was namelijk winter aan het worden en waar zou ze anders naartoe moeten. Doormiddel van een paar telefoontjes is het uiteindelijk Martin Beck gelukt om haar op te pakken en te verhoren. Al het gedoe was uiteindelijk over.

Blauw water

Blauw water

1. De reden dat ik dit boek heb gekozen is dat ik de titel aantrekkelijk vond en ik al meerdere boeken van hetzelfde schrijver heb gelezen dat ik wel spannend en interessant vond.

2. Het boek gaat over Lisa. Lisa staat de was op te hangen in de tuin, totdat ze oog in oog komt te staan met een ontsnapte tbs’er. Dagenlag worden Lisa en haar dochter Anouk gegijzeld. Als een journaliste verdwaald raakt, loopt ze naar het huis van Lisa. Ze ziet daar een man die een vrouw bedreigd. Ze rijdt weg, maar ze belandt dan in een kanaal. Op een dag sluiten Lisa en Anouk zich op in de kelder. Senta is inmiddels al ontslagen uit het ziekenhuis, en ze gaat naar Lisa’s huis toe. Mick Kreuger doet open en Senta slaat hem in zijn oog met een Life hamer. Ze redt Lisa en Anouk. Mick Kreuger komt weer bij, maar op dat moment slaat Lisa hem dood met een breekijzer.

3. Het thema van dit boek is gijzeling in eigen huis. Ik denk dit omdat Lisa en haar dochter Anouk worden gegijzeld in hun eigen huis. Al in de eerste bladzijde kun je al opmerken dat ze worden gegijzeld. “Pas als ze bijna bij de deur is, trekt hij een sprintje. Met een klap gooit Lisa de deur voor zijn neus dicht, maar nog voor ze de knip erop kan doen, duwt de man hem open dringt zich naar binnen. Zijn aanwezigheid vult de hele keuken. Lisa’s ogen glijden naar de messen die aan de betegelde muur boven het aanrecht hangen, maar ze weet dat ze nooit snel genoeg zal zijn om er één pakken te krijgen. Behoedzaam schuifelt ze achterwaarts naar de openstaande deur van de huiskamer. Daar klinken schelle geluiden die afkomstig zijn van de televisie, haar vijfjarige dochter Anouk zit op de bank te zappen. Roerloos blijft Lisa staan. De indringer ook, en secondenlang kijken ze elkaar aan. Als Anouk nu maar niets in de gaten heeft (Pagina 1). In de volgende citaat kun je opmaken hoe bang Anouk is. “Stil maar, stil maar, mama is bij je. Niet gillen Anouk, er is niets aan de hand. Opgelucht dat ze niet alleen is drukt Anouk zich tegen haar aan. Licht, zegt ze met een beverig stemmetje. Het licht is stuk, lieverd. Maar je hoeft niet bang te zijn, ik ben bij je. Licht! Er klinkt paniek door in Anouks stem maar Lisa slaagt erin haar te sussen. We kruipen gewoon lekker tegen elkaar aan. Donker is niet eng, echt niet. (Pagina 121)”

4. Lisa lijkt een beetje op een onzekere vrouw. Lisa had een relatie met Menno. Hij had weer een relatie met een andere vrouw en daar had hij twee kinderen mee. Lisa bleef hoop houden dat Menno bij haar terug zou komen. Ik denk dus dat ze alles snel gelooft en toen ik las merkte ik ook op dat ze misschien zelfs makkelijk te gebruiken is. Dat viel me op toen ze werd verkracht door Mick Kreuger. Het lijkt me erg lastig voor Lisa omdat ze zich tegenover Anouk groot moet houden. Als ik haar was zou ik niet wegrennen, omdat ze anders Anouk had verkracht. Vechten had geen zin want Mick was een grote en sterke man. Het zou ook erg lastig voor haar zijn geweest omdat ze maar geen signaal naar de buitenwereld kon geven. Ik zou denk ik geen vrienden met Lisa kunnen zijn, omdat ze een wat zwakkere vrouw is en dat bevalt mij niet echt. Ze laat zich makkelijk gebruiken.

5. Het boek is op een prettige manier geschreven. Je leest er makkelijk doorheen. Er zitten twee verhaallijnen in het boek. De ene gaat over Senta en de andere gaat over Lisa, Anouk en Mick Kreuger. Je zou denken dat het verwarrend is maar dat is het totaal niet. Als je eenmaal leest, zie je goed de afwisselingen tussen de verhaallijnen en op het einde komen de verhaallijnen bij elkaar Simone van der Vlugt beschrijft de ruimte erg goed, en ze gaat niet over te lang op in waardoor je snel door kunt lezen. In het volgende citaat kun je lezen hoe het taalgebruik is toegepast. “Ik moet trouwens weer eens gaan. Ik houd je al veel te lang op. Haar stem klinkt onvast en om haar angst te verbergen keert ze zich naar de voordeur en draait aan de klink. O, die zit op slot, zegt ze schijnheilig. Nou ja, dan ga ik dezelfde weg terug. Ik vind het wel. Kreuger leunt tegen de deurpost en glimlacht. Een vreemde houding als je iemand uitlaat. Een stem in Senta’s hoofd schreeuwt dat ze moet maken dat ze wegkomt, dat ze geen seconde langer moet blijven. Met een snelle beweging stapt ze langs Kreuger heen, waarbij haar lichaam even het zijne raakt. Dan staat ze in de woonkamer en moet ze zich beheersen om niet te gaan rennen. (Pagina 46)

6. Ik vond dit een spannend boek en dat maakte het erg leuk. Lisa is bijvoorbeeld helemaal afhankelijk van de zwaargewonde Senta. Zij kan de politie informeren, maar ze verliest haar geheugen en dat zorgt voor een bepaalde spanning. Je leest makkelijk door en het is op een prettige manier geschreven. Ik kon me helemaal inleven in de personages en voornamelijk met Lisa omdat zij met Anouk in een hele moeilijke situatie zaten. Ik heb ook een goed beeld gekregen van wat er is gebeurd. De emoties en gedachtes van de personages zijn ook erg goed beschreven.

7. Ik heb ook iets van dit boek geleerd. Vreemdgaan is een onderwerp in dit boek. Zowel Senta als Menno hadden een relatie met een ander. Ik denk dat de schrijfster ook wilde laten zien dat je echte vrienden je altijd steunen. Toen Senta in het ziekenhuis lag, kwam haar vriend langs. Alexander had echter geen interesse in Senta. Hier bewees de schrijfster dar Alexander niet echt de geschikte man voor Senta was. Haar man Freek daarentegen wel.

8. Als ik dit boek met ‘Nieuwe Buren’ of ‘De donkere kamer van Damokles’ moet vergelijk dan kom ik tot conclusie dat ik ‘Nieuwe Buren’ het leukste boek vind. Dat heeft te maken met de boodschap van het boek. In ‘Nieuwe Buren’ komt de boodschap veel meer naar boven. Het boek is misschien niet zo spannend als dit boek, maar dat was ook niet nodig om het toch een leuk boek te vinden. Ik vind ‘De donkere kamer van Damokles’ het minst leuk omdat het soms erg saai was en dat was dit boek niet. Deze drie boeken zijn ook op een heel andere manier geschreven. Als je ‘Nieuwe Buren’ leest dan heb je steeds het gevoel dat er meer achter zit dan alleen een verhaal. Dat gevoel had ik niet bij ‘Blauw Water’. Ik heb niet echt een overeenkomst kunnen vinden tussen de drie boeken die ik heb gelezen.

9. Ik heb nog twee vragen om jullie mening te peilen over een kwestie uit het boek?

1. Wat zou jij doen als je oog in oog komt te staan met een tbs’er?

2. Zou jij proberen te vluchten als je gegijzeld bent in je eigen huis samen met je dochter?

De donker kamer van Damokles

Gedachte over het boek:

Mijn gedachte over het boek ‘ De donkere kamer van Damokles’ is dat het gaat over een mysterie dat word ontdekt. Daar denk ik aan, omdat in de titel de donkere kamer word genoemd en dat vat ik op als een mysterie oftewel een spannende verhaal. Verder kan het ook zijn dat over een monster gaat dat mensen in zijn eigen kamer vasthoud. Ik verwacht van het boek dat het een spannende verhaal is en er veel fantasie in voor komt. Ik hoop ook dat er niet veel personages in het boek zijn, want dan weet ik niet zo gauw wie, wie is.
 

Willem Freferik Hermans:


Willem Frederik Hermans is een Nederlandse prozaschrijver die in 1 september 1921 werd geboren in Amsterdam. Hij kwam uit een onderwijsgezin. Hij moest altijd van zijn ouders een voorbeeld nemen van Corry(zus van Willem Frederik Hermans), door die reden haatte hij haar zus. Toen hij 19 jaar oud was pleegde zijn zus en neef zelfmoord, wat voor hem een schrok betekende. Na het gymnasium studeerde hij aan de universiteit van Amsterdam. Willem Frederik Hermans werkte na de Tweede Wereldoorlog mee aan verschillende literaire tijdschriften, onder meer aan Criterium en Podium. Hierin werden delen van zijn eerste romans gepubliceerd die veel zouden beteken voor het Nederlandse literaire.

Tijdens de oorlog experimenteerde hij al veel met zijn wil tot schrijven. Hij trouwde op 4 juli 1950 met Emmy Meurs, een Surinaamse, met wie hij in 1955 een zoon kreeg. In 1971 werd aan Hermans de P.C. Hooft-prijs toegekend, die hij weigerde. Toenmalig minister van het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, Piet Engels, in zijn brief een tikfout maakte. hebben laten staan. In 1973 verliet Willem Frederik Hermans samen met zijn vrouw en kind Nederland en ging zich vestigen in Parijs als schrijver. Hij schreef in Parijs niet alleen maar romans, maar ook toneelstukken en gedichten. De dood van zijn zus markeerde ook een ander punt: de Tweede Wereldoorlog.

De oorlogsjaren en de zelfmoord van zijn zus versterkten het beeld dat hij van de wereld had. Deze traumatische ervaring,is waarschijnlijk van grote invloed geweest op de ontwikkeling van zijn schrijverschap. Het is in ieder geval een veelterugkerende thema in zijn verhalen. Verwijzingen naar de zelfmoord van zijn zus komen in twee romans duidelijk voor, ‘Ik heb altijd gelijk (1951)’ en ‘Herinneringen van een Engelbewaarder (1970)’. Ook in De donkere kamer van Damokles wordt verwezen naar zijn zus, het hoofdpersonage in het boek heeft namelijk een relatie met zijn nicht. Willem Frederik Hermans werd in de 20ste eeuw beschouwd als de belangrijkste schrijver van Nederland. Zijn vele zelf geschreven verhalen lijden nu nog steeds tot vele discussies en meningen.

 

Hermans zijn werk kan worden onderverdeeld in:

1) Realistische romans, verhalen en novellen

2) Surrealistische romans, verhalen en novellen

3) Essays en diverse artikelen

4) Wetenschappelijk werk als fysisch geograaf

5) Vertalingen

6) Poëzie

7) Toneelstukken

8) Brieven

 

Foto serie:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Je ziet als allereerst een gebouw, dat was vroeger maar nu nog steeds de overtoom in Amsterdam. Ik heb dat plaatje gekozen, omdat Osewoudt daar vaak in het boek is voorgekomen. De foto van de mes heb ik gekozen, omdat Osewoudt zijn vrouw met een mes had vermoord. De foto van het ziekenhuis heb ik gekozen, want n het verhaal gaat de hoofdpersoon het ziekenhuis in omdat hij daar in elkaar geslagen is door een Duitse officier. Hij ontsnapt ook uit het ziekenhuis door 4 mannen, 1 man heette ome Kees en de andere heette Cor. De andere twee namen werden niet verteld. De foto met de tweeling heb ik gekozen, omdat Dorbeck en de hoofdpersoon erg op elkaar lijken, bijna een tweeling. Alleen heeft de hoofdpersoon blond haar en Dorbeck zwart haar. De foto met de tram heb ik gekozen omdat de hoofdpersoon veel reist met de tram. Want in de oorlog kon je bijna alleen verre afstanden met de tram afleggen. Ook wist hij bijna altijd de goede weg met de tram en welke tram je moest nemen. Zelfs toen er later geen trams meer reden wist hij nog welke tram er ooit gereden had. De foto met het lege bord heb ik gekozen, omdat later in het verhaal men niet veel voedsel meer heeft, er heerst hongersnood. Zelfs in de gevangenis krijgt de hoofdpersoon beter eten dan buiten de gevangenis. De foto met de gulden heb ik gekozen, omdat er in die tijd ook met gulden werd betaald en dat je las ook in het boek. De foto met het sigaren winkel heb  ik gekozen, want Osewoudt werkte zelf in een sigarenwinkel en had daar vele situaties meegemaakt.

 

Motto:

'Ik kan hem zoeken als hij er niet is, maar hem niet ophangen als hij er niet is.

Men zou kunnen willen zeggen: ''Dan moet hij er toch ook zijn als ik hem zoek.''

Dan moet hij er ook zijn als ik hem niet vind, en ook als hij helemaal niet bestaat.'Ludwig Wittgenstein

Dit motto past goed bij het boek want in het verhaal moet osewoudt allemaal opdrachten uitvoeren voor een man genaamd Dorbeck. Soms is Dorbeck er maar heel even en dan weer weg. Als je hem wilt zoeken is dat een weg die oneindig duurt. Aan het eind van dit verhaal gaat Osewoudt ook Dorbeck zoeken maar dat is onmogelijk. Veel mensen geloven Osewoudt niet, maar Dorbeck heeft wel degelijk bestaan.

 

Titel van het boek:

Er is een bekende uitdrukking: ''Het zwaard van Damocles'' en hierop is de titel van dit boek gebaseerd. Deze uitdrukking betekend dat er de hele tijd onheil boven je hoofd hangdt. In dit boek is het geen zwaard maar de dreiging van de mislukte foto die zijn onschuld zou moeten bewijzen en zou moeten laten zien dat Dorbeck echt was. De donkere kamer waarin Dorbeck de foto's zou moeten ontwikkelen heeft er ook mee te maken.

 

Lofrede:

Om eerlijk te zijn vond ik dit boek in het begin helemaal niks. Ik kon totaal niet begrijpen waar het boek daadwerkelijk over ging. Het was allemaal heel erg verwarrend, en ik stopte met het lezen van dit boek. Na een tijdje dacht ik weer 'laat ik maar weer gewoon even verder gaan'. Ik begon met lezen, en ik ging in een keer door tot het einde. Het boek werd opeens veel boeiender, en ik snapte eindelijk wat ik aan het lezen was. Het werd steeds leuker, vooral omdat ik er iets van ging snappen. Alles werd duidelijk, en ik snapte het verhaal. Het is leuk omdat het vanuit de 'ik-persoon' is geschreven, en dat het daarom ook is te volgen.

 

 

 

 

Ridderliteratuur

Ridderliteratuur

In de Middeleeuwen genoot men aan de middeleeuwse hoven van lange spannende verhalen over moed, trouw en liefde. Voor hen was ridderliteratuur een bron van verstrooiing. Ridderliteratuur had ook een voorbeeldfunctie, want voor de edelen die naar deze verhalen luisterden dienden de gebeurtenissen van de romanfiguren als voorbeeld voor in het echte leven. Ridderromans gaan vooral over Karel de Grote of koning Arthur of over helden uit een verder verleden. Er werd ook veel over oorlogen geschreven. Ridderromans gaan vooral over oorlogen en massagevechten tussen christenen en moslims als je het hebt over Karelromans en de Arthurromans gaan vooral over individuele avonteren toernooien en tweevechten en de hoofse liefde.

Karelromans
Karel krijgt aan de vooravond van de hofse dag een bezoekje van een engel. De engel geeft hem opdracht om uit stelen te gaan en hij doet dit met tegenzin. Ik vind dat het goed is dat hij uit stelen is gegaan, want anders zou hij er niet achter zijn gekomen dat iemand hem van het leven wilde beroven. Karel ende Elegast behoort tot de Karelromans, want in dit verhaal is Karel een onsympathieke man omdat hij uit stelen gaat, en dat vervolgens ook ontkent aan Elegast, die hij eerst verbannen had. Middelnederlandsche epische fragmenten, De Song of Roland en Palet van Middelnederlandse epiek zijn voorbeelden van Karelromans. In het verhaal Roelantslied zijn twee ridders. Roelant, de trouwe ridder en Ganelon, de verrader. Roelant krijgt opdracht van Karel om orde op zaken te stellen, want hij vertrouwt koning Marcelijs niet, die Karel bedriegt door te zeggen dat hij zich overgeeft om zo de macht terug te krijgen op de Saracenen als Karel terug naar Aken gaat. Ganelon krijgt opdracht van Roelant om daar de zaken op orde te stellen, maar Ganelon denkt dat Roelant hem dood wil hebben en pleegt verraad door met Marcelijs samen te werken uit wraak. Het Roelantslied is een Karelroman, want het gaat om een strijd tussen twee groepen en ook vertrouwen en verraad zijn kenmerken van een Karelroman. Maliënkolders dienden als beschermend vest dat door soldaten werd gedragen als pantser. Malienkolders dienden toen vooral als bescherming, dat zie je ook in deze Fokke en Sukke, want de ene klaagt over de bloedvlekken in de maliënkolder die er waarschijnlijk niet meer uit gaan en de ander kijkt hem een beetje verbaast aan. Dat geeft aan dat het niet normaal is dat iemand zich daarover druk maakt, want een maliënkolder is niet gemaakt voor de sier, maar om de soldaten te beschermen. Ze zien er ook niet echt goed uit als kledingstuk, dus ik denk niet dat iemand dat ook voor de sier draagt.


Arthurromans
Ferguut, zoon van een arme boer was diep onder de indruk van wat ridders deden, daardoor besloot hij zelf ook ridder te worden. Met angst werd hij tot ridder geslagen. Chrétien de Troyes is de uitvinder van de Arturroman. Hij heeft vijf ridderverhalen geschreven in het Frans tussen 1170 en 1990. Zijn verhalen worden romans genoemd, omdat het letterlijk Frans(Romaans) betekent. Zijn verhalen zijn geschreven in verschillende verhaallijnen. Als je in die tijd ridder wilde worden moest je een man zijn en uit een adellijke familie komen, zo niet dan werd je niet aangenomen. Daarnaast moest je ook zo vroeg beginnen met een opleiding, Ferguut was een arme boerenzoon en had geen opleiding gevolgd maar hij had geluk. Er zijn vele films over Arthur, zoals; King Arthur(2004), Prince Valiant (1997), Merlin (2008) en Quest for Camelot (1998). Er waren ongeveer 12 ridders die een belangrijke rol speelden in de Arthurromans enkele namen zijn; Walewein, Pellinore, Lancelot en Galahad. De functie van de heilige graal in de Arturromans was vooral als kelk waaruit werd gedronken. Hoofsheid heeft verschillende kenmerken, de eerste kenmerk is dat er een hoge waardering voor de vrouw is en de slimme, moedige ridders die alles voor hun heer deden. Een hoofse ridder was Ferguut niet, want hij begrijpt de hoofse conversatie niet. Wat hoofse liefde was wist Ferguut niet, omdat hij Galiene afwijst en liever wil vechten dan met haar zijn. In die tijd was het ongepast als een ridder een dame negeerde. Mijn gedrag zou erg veranderen als ik me als een hoofse ridder gedroeg op school, dat komt doordat ik me dan heel anders ga voelen en de mensen me dan raar gaan aankijken waardoor er problemen kunnen ontstaan en ik zou me niet kunnen bevredigen met maar een vrouw.
 Koning Karel is ten strijde getrokken tegen de heidenen. Op zeker moment worden zijn troepen door een vijandelijke overmacht in het nauw gedreven. Maar gelukkig staat God hem bij: op de feestdag van Sint Servaas [13 mei] behaalt koning Karel een eclatante overwinning. Fragment uitServaaslegende 2, vs. 608-641.   Dit stuk pakt me, want dankzij de hulp van god verslaat hij zijn vijanden terwijl het op een feestdag is. Door de nauwgedreven koning Karel bleef hopen op god en werd daarna uiteindelijk beloond.